شهید سید مرتضی آوینی:
به یاد آر فرموده‌ی صاحب الزمان را که ما را به اعمالی فراخوانده‌اند که به محبتشان نزدیک‌تر است: «فلیعمل کل امرء منکم ما یقرب به من محبتِنا.»
و به‌راستی مگر محبت آنان در چیست؟
در محبت حسین .
محب حسین محبوب خداست و کدام راه از این نزدیک‌تر؟
بِسم رَب الشُهــدا
هو الشهید...
شهید را به خاک نمی سپارند!
شهید سهم آسمانی زمین است!
شهید را به آسمان می سپارند!
و باید نماز لیلة الدفن خواند برای زمینی ها!
جا ماندن وحشت هم دارد...
وحشت از تعلق!
نماز وحشت بخوانید بر مرده های متحرک!
این روزمرگی ها دارد ما رو با خود می برد ؛ دستمان را بگیر، آشفته ایم پریشانیم ، مگذار که در این قُلقُله بین این همه آشوب خودِمان را گم کنیم، روزها می دویم تا شب آرام و بی دغدغه در بستر عادات سر بر روی بالشت نرم رویا ها بگذاریم اما تا صبح چشم بسته و دل بیداریم، راستی تو چه کرده ای ؟ لب بگشا و بگو که محتاج شنیدن یک نسخه ی شفا بخش از لب های بسته ی تو ایم ، کاش تو می گفتی راه رسیده به این آرامش و خواب ناز را....
دلنوشته فرزند شهید مدافع، شهیدعلی زاده اکبر اولین شهید مدافع حرم شرق کشور برای پدر:
سلام بر تن های بی سر
سلام بر سر های بی پیکر
سلام بر جنازه های در به در
دلنوشته ای با شهید
شهید.علی زاده اکبر
به آهستگی در کوچه ها قدم می گذاشتم. هر قدم ک بر می داشتم، فکرم بیشتر و بیشتر کنجکاو می شد.
به خانه رسیدم، نوای الله اکبر را شنیدیم و با آب زلال حوض خانه وضو گرفتم و گفتم:(خداوندا، مرا به آسمان ببر تا پاسخ سوال هایم را بیابم). ناگهان پا هایم از زمین جدا گشت، گویی داشتم به سوی آسمان پر می گشودم.
آسمان فریاد زد و صدایش در قلبم نجوا کرد،گفت:(چه می خواهی ای انسان؟)
گفتم به من بگو بعد از خداوند بزرگ کیست؟ گفت:شهید
گفتم بعد از خداوند انسان فداکار کیست؟ گفت:شهید
گفتم ای آسمان شهید کیست ک اینگونه او را وصف می کنی؟او کیست ک عظمت تو در برابر قلب رئوفش چیزی جز زره ای نیست؟ به راستی او آفریده کیست؟
آسمان با نگاهی محبت آمیز گفت:او آفریده خداست؛خدایی ک بزرگی من با مهربانی اش زیباست، شکفتن گل با لبخندش زیباست و وجود شهید با وجود او پیداست.
ای آسمان در وصفش چ بگویم؟ او را به چه تشبیه کنم؟
آسمان گفت:او را در جهان خودت بیاب.
آنقدر غرق در جملات شگرف آسمان بودم ک نفهمیدم چه موقع پا در زمین نهادم و مداد سیاه کوچکی به همراه دفتر کاهی خود از قفسه برداشتم؛قلم در دست گرفتم و نامه ای به شهید نوشتم:شهید تو کیستی ک پس از کردگار من در بصیرت چون رستم،در رشادت چون طوفانی و در سربلندی چون کوهی و در عظمت چون دریایی و در خداشناسی بی همتایی.
من آنقدر ناتوانم ک همچون آسمان نمی توانم هدفت را ک تنها به عشق به خدا بوده درک کنم.
اسفند ماه 62 رفیعی.
این تنها نوشته‌ای بود که در قسمت پایین نقاشی نظرمان را به خودش جلب کرد.
نقاشی‌ای که بیش از 30 سال قبل ترسیم شده و حالا به هر دلیلی کنار خیابان شهید نظری به یکی از سطل‌های آشغال شهرداری تهران تکیه کرده بود تا چند ساعتی دیگر دوام بیاورد، شاید هم ممکن بود ساعت 9 شب زیر چرخ دنده‌های خودرو جمع‌آوری آشغال در 30 سالگی جوان‌مرگ شود.
این نقاشی در طول عمر 30 ساله‌اش دو بار زخم برداشته و ترمیم شده است. نشانه‌هایش این را می‌گویند.
علاوه بر ارزش اجتماعی و فرهنگی محتوای این نقاشی، معلوم نیست چرا یک اثر 30 ساله به این راحتی مورد غضب قرار می‌گیرد. هرچه هست نشان از کم‌اطلاعی از ارزش یک اثر هنری دارد، بویژه اینکه به مقطع خاصی از تاریخ معاصر کشورمان مربوط می‌شود. مربوط به چهره یکی از شهیدان دوران #دفاع مقدس.
افسوس خوردیم از این بی‌معرفتی به گذشته,تنها کاری که می‌توانستیم انجام بدهیم انتقال این نقاشی به محل کارمان بود و حالا این شهید منتظر بازگشت به خانه‌اش است یا به هر جایی که آرام بگیرد و قدر ببیند.
از همه کسانی که خانواده شهید یا صاحب اثر (نقاشی) را می‌شناسند خبر دهند ضمنا تا مراجعه خانواده این شهید یا نهادهای مربوطه، خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) این اثر را به صورت امانی نگهداری میکند.
و مگر در شب چه سرّی نهفته است که در روز نیست؟
و خراباتیان چگونه بر این راز آگاهی یافته اند؟
شب سراپرده راز و حرم سرّ عرفاست
و رمز آن را بر لوح آسمانِ شب نگاشته اند؛ اگر بتوانی خواند ...
شهید_سید_مرتضی_آوینی
با قایق گشت می زدیم. چند روزی بود عراقی ها راه به راه کمین می زدند به مان.
سر یک آب راه، قایق حسین پیچید رو به رویمان. ایستادیم و حال و احوال.
پرسید « چه خبر؟ »
- آره حسین آقا. چند روز بود قایق خراب شده بود. خیلی وضعیت ناجوری بود. حالا که درست شده، مجبوریم صبح تا عصر گشت بزنیم.
مراقب بچه ها باشیم. عصر که می شه، می پریم پایین، صبحونه و ناهار و شام رو یک جا می خوریم.»
پرسید « پس کی نماز می خونی؟ »
گفتم : « همون عصری. »
گفت : « بیخود. »
بعد هم وادارمان کرد پیاده شویم.
همان جا لب آب ایستادیم، نماز خواندیم.
شهید حسین خرازی
رهسپاریم باولایت تا شهادت.......
Pellakekhaki.blog.ir
شهید سجاد پور جباری از جمله شهید نایابی است که خیلی زود حاجات را روا میکند و مریضها را شفا میدهد جوانها را به آرزویشان که ازدواج باشد میرساند که مراسم عقد خودشان را به خاطر حاجت روایی برسر مزارش برگزار میکنند .خیلی خیلی زود حاجات را روا میکند.
تا به امروز نزدیک چهار ماه از شهادتش میگذرد ولی قریب به هزاران حاجات را روا کرده است .خانواده شهید ودیگر دوستان تمایل دارند مزار شهید را به صورت مقبره برای زیارت درست کنند ولی نمیدانند چطور باید اقدام به این کار بکنند. حتی چندین نفر هم خواب دیدند که مزار شهید به صورت مقبره ویا امام زاده بوده است...
ارسالی همسر شهید
#شهیدامنیت_سجادپورجباری
جنازه پسرشونُ که آوردند
چیزی جزء دو سه کیلو استخون نبود
پدر سرشو بالا گرفت و گفت :حاج خانم غصه نخوری ها !!!
دقیقا وزن همون روزیه که خدا بهمون هدیه دادِش
رهسپاریم با ولایت تا شهادت........
یاران شتاب کنید... گویند قافله ای در راه است
