اسفند ماه ۶۲ رفیعی

‍ ‍ اسفند ماه 62 رفیعی.

این تنها نوشته‌ای‌ بود که در قسمت پایین نقاشی نظرمان را به خودش جلب کرد.

 نقاشی‌ای که بیش از 30 سال قبل ترسیم شده و حالا به هر دلیلی کنار خیابان شهید نظری به یکی از سطل‌های آشغال شهرداری تهران تکیه کرده بود تا چند ساعتی دیگر دوام بیاورد، شاید هم ممکن بود ساعت 9 شب زیر چرخ دنده‌های خودرو جمع‌آوری آشغال در 30 سالگی جوان‌مرگ شود.

این نقاشی در طول عمر 30 ساله‌اش دو بار زخم برداشته و ترمیم شده است. نشانه‌هایش این را می‌گویند.

علاوه بر ارزش اجتماعی و فرهنگی محتوای این نقاشی، معلوم نیست چرا یک اثر 30 ساله به این راحتی مورد غضب قرار می‌گیرد. هرچه هست نشان از کم‌اطلاعی از ارزش یک اثر هنری دارد، بویژه اینکه به مقطع خاصی از تاریخ معاصر کشورمان مربوط می‌شود. مربوط به چهره یکی از شهیدان دوران #دفاع‌ مقدس.

افسوس خوردیم از این بی‌معرفتی به گذشته,تنها کاری که می‌توانستیم انجام بدهیم انتقال این نقاشی به محل کارمان بود و حالا این شهید منتظر بازگشت به خانه‌اش است یا به هر جایی که آرام بگیرد و قدر ببیند.

از همه کسانی که خانواده شهید یا صاحب اثر (نقاشی) را می‌شناسند خبر دهند ضمنا تا مراجعه خانواده این شهید یا نهادهای مربوطه، خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) این اثر را به صورت امانی نگهداری می‌کند.