شهید محمد کیهانی

‍ این روزمرگی ها دارد ما رو با خود می برد ؛ دستمان را بگیر، آشفته ایم پریشانیم ، مگذار که در این قُلقُله بین این همه آشوب خودِمان را گم کنیم، روزها می دویم تا شب آرام و بی دغدغه در بستر عادات سر بر روی بالشت نرم رویا ها بگذاریم اما تا صبح چشم بسته و دل بیداریم، راستی تو چه کرده ای ؟ لب بگشا و بگو که محتاج شنیدن یک نسخه ی شفا بخش از لب های بسته ی تو ایم ، کاش تو می گفتی راه رسیده به این آرامش و خواب ناز را....

نماز شب

یک شب در اثر صدایی از خواب پریدم. فانوس روشن بود. دیدم «شهید معزّزی» مشغول خواندن نماز و در سجده است؛ بلند نشدم تا او نفهمد من او را دیده ام و دوباره خوابیدم. حدوداً 2 ساعت بعد دوباره بلند شدم، دیدم هنوز نماز شب می خواند!!

منبع: کشکول دفاع مقدس ص 95، نماز شب